Veprat me te pelqyera:
1) Ese per atdheun
2) Ese per pranv...
3) Vjeshta
4) Per pranveren
5) Si i kalova p...
Me shume
Veprat me te lexuara:
1) Ese per atdheun
2) Vjeshta
3) Si i kalova p...
4) Ese per pranv...
5) Mjedisi ku ne...
Me shume
 
YourLiterary | Shqip Faqja kryesore   Posto vepren tende   Abonohu   Projekte   Zgjidh gjuhen
 
YourLiterary.com

 
   
 
 
 
 
Sondazh:

Sa shpesh e perdorni YourLiterary.com?

Cdo dite
Cdo 2 dite
Cdo 3-4 dite
Cdo 5-7 dite
Me rralle
Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Shikime: 2566
Raporto

Likes: 8 Dislikes: 1

Titulli: Dialog me sytë e shpirtit

Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Autori: Klea Kasa
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!

Teksti:
Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

http://tbh.me

Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.



Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se bashku me linkun zyrtar te vepres!


Shembull:     Klea Kasa - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+filozofike/Dialog+me+syt%C3%AB+e+shpirtit+/7705


Vepra te ngjashme
Prometeu,një hero ...
Lloji: Ese filozofike
Prometeu është heroi i parë humanist në të gjithe historinë e letërsisë dhe është një fig...
Molla
Lloji: Ese filozofike
Eshte si molla e kuqe dhe perfekte qe nese e kafshon te mbush gojen plot me krimba. Manaferrat grumb...
Mbresa nga Shtepia ...
Lloji: Ese filozofike
Nje fasade ku cdo gjethe permban nje histori ,sa here leviznin nga era, ato po flisnin ,po drridhe...
Gracka e njeriut
Lloji: Ese filozofike
Lumturi ne kete bote nuk ka,ka vetem therrmija te saj-thote Tolstoi.Iemancipuar me gjerat e perdits...
Mbarim vjeshte
Lloji: Ese filozofike
Te shuhesh pa gjurme eshte gjeja me e lehte qe ti mund te besh kur ke vendosur te largohesh nga vend...
Ne jemi ketu ne tok...
Lloji: Ese filozofike
Ne jemi ketu ne toke per te, per te...! -Per cfare e?! -Jemi ketu per te jetuar sigurisht! -Vetem pe...
Perendimi me i buku...
Lloji: Ese filozofike
Kur shikon perendimin e diellit te duket sikur je ne enderr. E pra,edhe me mua keshtu ndodh. Cdo fun...
Dibra
Lloji: Ese filozofike
Dibra vendi ku kan lindur dhe jan rritur prindrit e mi,ku bukuria dhe madheshtia e natyres dhe vendi...
Zhgenjimi
Lloji: Ese filozofike
- ZHgenjimi , bashkeudhetarja e dashurise , Urrejtjes, dhimbjes dhe lumturise eshte pjese e jona ...
magjia e vepres se ...
Lloji: Ese filozofike
Don kishoti eshte nje veper per te cilen mundohemi qe ta kuptojme dhe te mesojme me teper rreth saj ...
pasqyra
Lloji: Ese filozofike
Shume here me lindin ne mendje pyetje rreth ekzistences te njeriut ,kafsheve, pemve, yjeve, luleve d...
Iluzione
Lloji: Ese filozofike
Eshte faji im qe i pershkruaj netet si ylber ... Te hesht kur bota shembet ? Te pertyp ate qe nuk m...



Shto komentin tend per vepren e mesiperme:

Mos perdorni fjalor banal! Komentet me fjalor banal do te fshihen!
Shteti
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
6 + 4 =
Ikonat me te perdorura: Shiko me shume
Ju mund te vendosni deri ne 4 ikona ne komentin tuaj! Nese ju vendosni me shume, komenti nuk do te postohet.