E di.Ne si njerz duam urrejm, gabojm, dashurojm, veprojm por ne shumicen e rasteve pendohemi.Jo per ate qe e kemi bërë por per kohen qe kemi shfrytezuar per veprimet tona.E di se ne si qenie te jshtzoknshme te pasura dhe te zgjuara ne mendojm ndonjeher dhe parshtrojm vetes shum pyetje te cilat mund te jen thelluese dhe te madha apo veshtir.Por a e keni pyetur ndonjeher veten?Cfar është koha?Per cfar na sherben?A është e shtrejt?A dim ta shfrytezojm apo thjesht e shpenzoj kot?
Ah, sikur te ishte koha mall qe blihet ne treg gjith pasurin time do e shfrytezoja pa e menduar.E di qe disa prej jush do te quditeni , e disa prej jush do ta kuptoni se cafr po them ne keta rreshta te shkurter.Por une sot bashk me keta rreshta une do tu regoj nje histori,te nje vajze qe sot është nje e moshuar qe jeton ne shtepizen e saj te vogel e te shtrenjet dhe historia fillon ketu.
Ishte nje dit e bukur me diell, une isha e ulur ne stolin tim nga druri dhe po shijoja ato pak ditet qe kishin mbetur nga vera , po degjoja melodit e bukura te zogjve te hareshem qe këndonin pa u ndal.Ndera po beja keto gjera papritur ... mu kujtua dicka shumë e shtrenjt dhe e qmuar per mua.Albumi im fotografik,ku aty kisha te ruajtura te gjitha kujtimet e mija te jetes ,qoft ato hidhura apo ato te lumtura.Por une do tu tregoj per ato lumturat per ato qe me lumturojn dhe me mbesin ne zemer .Dhe u ngrita ngadal duke u beshtetur ne kerruten time ,dhe arrita tek dhoma ime e gjumit hapa dollapin dhe aty pash dicka magjike te mbeshtjellur me kujdes me shamin e nens sime,e mora dhe dola.Fillova te shikoja, ndersa po shikoja disa lot me rrjedhen ne sy ,zemra me qante dhe mendja me trubullohej pas kujtimeve.Me kujtohen lojrat e femijeris,me kujtohen fillimet e shkolles fillore te mesme dhe ftudimeve,me kujtohet dashuria e apr dhe puthja e par ,me kujtohen ditelindjet e mija te kremtura dhe me kujtohet shfrytezimi i kohes . Lotet qe me rrjedhnin neper faqe nuk ndryshuan asgje te vetme,por medja ime me dergonte ne kohen e kaluar dhe zemra fillonte te me kapej mes vete nga pak ato kujtime te cmuara qe i kisha.Prandaj shfrytezoje jeten ne menyren qe ty te duket e drejt , dashuro personin qe zemra te tregon dhe shfrytezoje kohen ne maksimum sepse jeta eshte pasuria me e madhe qe e ekmi ndersa koha eshte dhurata me e mir ne jet.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Emri:
Eliona Kajtazi
Email:
kajtazi_@289outlook.com
Komenti:
te lum ese shum e mir brvo uroj te kesh sukse dhe te lutem posto me shpesh sepse keto hartimet e tua jan si nje meshazh qe jipet ne fund te gjdo gjeje.
