Tani ndihem cudicem, njekohesisht i mbushur me vorbulla ndjesish qe krijohen ne brendesin time, i carmatosur nga vemenedja e cdo mendimi tjeter, i gjendur me nje flet dhe nje laps ne dore, them se tani fytyra ime ka marre nje nur te vecant dhe nje buzqeshje me vjen rishtazi e postuar ne zemer dhe e vulosur ne buzet e mija, do shkruaj per Familjen .
Sa dituri është e përmbledhur tek kjo fjalë! Sa dashuri e pa rreshtur! Në kohën tonë depresuese, ku të gjithë qahemi dhe ankohemi për kaq e kaq probleme do strukemi gjithmon diku per te mbeshtetur koken, dhe do gjejm gjithmon mbeshtetjen e pakushtezuar, forcen dhe motivacionin per ti ber balle cdo sfide dhe kete e gjem ne djepin e jetes, ne familje.
Qe ne hapat e mija te para e deri me sot kam patur fatin qe te kem gjithmon perkushtimin, mbeshtetjen, dashurin dhe besimin e prinderve te mi te mrekullushem.
Ndonse jeta ime familjare nuk ka qen aspak e lehte pasi shpesh rruget e fatit te perplasin ne udhekryqe dhe ekuacione qe duhet ti gjesh nje zgjidhje per te hecur perpara.
E une me naivitetin time ne ate kohe teper i vogel per te zgjidhur te tilla probleme, degjoja tek-tuke ndonje fjale qe nuk me linte te kuptoja shume por perseri e ndieje ate gjendje te trisht e teper pesimiste qe ndonjeher krijohej.
por kjo kalonte kur
me pas te vinin dy duar te ngrohta qe te perkedhelin faqet dhe nje buzqeshje qe te mbushte me fryme, buzqeshja e nenes time, e adhuroja ate moment kur ajo qeshte dukej sikur me jepte jete, e syt e mi shkelqenin, mbase ajo i buzqeshte syve te mij, e une buzve te saj.
Nuk me ka munguar asnjeher as dashuria e babit kur me rrembente ne krah me puthte dhe me fluturone lart e une qeshja me te madhe.
Nuk me kan munguar asnjeher as keshillat e tyre qe edhe sot mundohem ti ndjek me perpikmeri, pasi dua qe te jem krenaria e tyre,
ashtu sic jan ata krenaria ime.
Kjo per ta eshte falenderimi dhe mirnjohja me e mire per gjithcka qe me kan dhuruar.
Por une mbaj edhe pergjegjsin e te qenit Vella, jam femija i dyt, dhe me duhet te marre shembujt e edukimit te me te medhenjve dhe te jap shembuj per me te vegjelit.
Sjellja dhe veprimet e mija jan ne menyr direkte pasqyrim ne syt e tyre.
Per mua, familja eshte shkolla e detyrave... themeluar mbi dashurinë.
E ndij dashurin e tyre kur me zgjohem nje ne mengjes, nje ze i embel me zgjon, ato fjale te ngrohta kthehen ne melodin e preferuar te veshve te mi, e ndiej sa here qe ndodhem larg ne telefonatat e shpeshta duke shfaqur gjithmon merak dhe shqetesim.
E ty per nje moment te duket sikur je ulur me ta, i ke pran dhe po sforcohesh te kapesh nje perqafim ne menyr te pa vetedishm, ndergjegjsohesh, dhe kupton se dashuria i thyen distancat, tani nuk ndihesh me vetem ata jan me mua, me shoqerojn kudo.
Familja per mua eshte universi! E une jam rruga e qumeshtit qe do heci gjithmon ne drejtim te tyre...Gjithmone....
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Jona Ago - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+pershkruese/Familja+/1723
Vepra te ngjashme
Nje mbremje e qete
Lloji: Ese pershkruese
Ishte dite e diell.ora 6 e mbremjes.Heshtja kishte pushtuar tere vendin.Degjoheshin vetem shushurime...
Stina e pranveres
Lloji: Ese pershkruese
Pas nje dimri te gjate e te ftohte me ne fund vjen kjo stine e buzeqeshur dhe e ngrohte.Nje stine e ...
Dashuria
Lloji: Ese pershkruese
C`eshte dashuria???
Dashuria eshte gjeja me e bukur qe mund ti ndodhe nje personi.Ndjesia me e buku...
atdheu
Lloji: Ese pershkruese
Atdheu eshte gjeja me e shtrenjt ne jete ai eshte vendi ku linda dhe ku u rrita....
Dashuria
Lloji: Ese pershkruese
Dashuria eshte nje ndjenje e fuqishme dhe e jashtezakonshme per nje njeri, nje vend ose dicka tjeter...
Mesuesja ime
Lloji: Ese pershkruese
Mesuesja ime ne pamje te par te jep perfytyrimin e nje personi te ftohte dhe shume strikt.por ne te ...
Emri:
Antigita
Email:
gita.lona@hotmail.com
Komenti:
Ese nëna
A thua,a ka gjë më të bukur ne botë kur të rrethohesh nha familja jote,e veqantarisht nga nena.
Ajo më lindi e me rriti,dhe një fajal ajo me edukoi.Nuk thuhet kot se "Xheneti për fëmijët eshte nën kembet e nenes." Eshte bahqe qe lulet e saj,Oh,ajo derë e art kur me perqedhel te duket se te mhroh nje diell.Fjala"Nënë" fale qe buron mjalt.As një kuptim nuk do të kishte një botë e as nën, ah ai shpirt i bardhë që të afron me miken me të dashur "Dashurin." Fjala parë që thash unë është fjala Nënë. Kur jom afer saj ndjej lumturi,kur jam larg saj ndjej mall.Ajo më msoi si te sillem,me edukoi,si te jam e ndershme.Ajo nga gjuha e saj nxjerr mekatin perplot këshilla e uderzime.Nëna pra është me e vleshmja ne jetë Në fund ju dhem te gjithve "Duajeni Nënen"
Emri:
Jona
Email:
jona1998@shqiptar.eu
Komenti:
Totalisht e kopjuar. E kam lexuar ne shtator kete ese ne nje faqe te facebook-ut.Nuk jam kunder te te marit mendime nga te tjeter,por jo te marresh levdata te cilat i takojne dikujt tjeter.
Emri:
sidorela
Email:
sidorelahalilaj@yahoo.com
Komenti:
wow e papare
nje keshille te vogel bej ndarjen e paragrafeve
hyrje zhvillim mbyllje
por gjithsesi eseja me e bukur e e vecante qe kame lexuar deri tani
