Lloji: Ese pershkruese Tema: Udhetim Imagjinar Ne Kohe Autori:
Dorina.D
Shkolla: Art Institute of Philadelphia Klasa: II Year Qyteti: Philadelphia, PA E-mail:
dorina-pogradec@hotmail.com
Jam duke udhetuar me imagjinaten time nje nje vend te ngjashem po krejt ndryshe vendit ku jetoj. Jam duke shkuar ne nje bote tjeter,aspak te ngjashme me planetin toke. Po shkoj me nje shpejtesi shume te madhe qe me fut friken, por imagjinata ime sme lejon te kem frike. Ajo eshte si nje mburoje mbrojtese e cila me mbron nga cdo gje qe mund te me frikesoje. E degjoj, po me peshperit ngadale ne vesh: - “Mos ki frike, po udhetojme ne kohe, ne nje kohe shume te vecante qe asnje njeri nuk mund ti rezistoje, as vete une qe jam imagjinata jote.” “Vetem prit, ki durim, jemi shume afer.”
Nuk shikoja dot asgje. Mendja ime ishte e bllokuar. Ishte vetem erresire e pafund. erresire qe te linte pa fryme. Frika po me ngacmonte perseri, por papritur u shfaq nje drite. U shfaq nje drite ne ate bote te re, ne ate planet qe ishte vetem brenda mendjes time. Drita me mbushi me fryme. Ajo bote jashtetokesore po me pelqente. Kishte shume drita te cilat ngjasonin me njera tjetren. Ndodheshin kudo, ne cdo vend. Nuk ishte nje planet si gjithe te tjeret. Koha atje nuk nxitonte. koha te priste ty. Koha priste cdo mendim tendin me kenaqesine me te madhe. Koha ishte si oksigjeni, thjesht nuk mund te jetoje pa te. Qielli ishte roze dhe me re ta argjendta qe fluturonin ne kohe. Ajri kishte aromen e mijerave embelsirave. Pemet ishin te veshura me fruta floriri dhe te shdritshme. Rruget nuk ishin thjesht rruge, por rruge te cilat te conin ne kohe te ndryshme. Atje mund te ndjeje paqen, atje nuk kishte zhurma, atje te shoqeronin vetem ndjenjat e kohes se lumtur. Njerezit, edhe pse smund ti quaj njerez sepse ishin qenie me fytyra engjellore te cilet kishin ndjenja te pastra qe skishin fund. Syte e tyre ishin te kristalte dhe mund te shikoje kohen brenda tyre, sigurisht vetem kohen e lumtur sepse atje nuk ekzistonte koha e trishtuar. Cdo gje ishte perfekte, cdo gje qe te rrethonte te mbushte me fryme dhe te bente te enderroje me sy hapur. Ajri qe te prekte lekuren te krijonte nje ndjesi teper terheqese, sepse te tregonte kohet me te bukura qe kishin kaluar dhe kohet akoma me te bukura qe do te vinin. Liqenet ishin si pasqyra te larta dhe te thella. Ne thellesine e ketyre liqeneve fshihej nje mister. por kete mister mund ta zbulonte cdo qenie qe shkonte atje. Mjaftonte vetem qe te hidhje syte mbi liqen dhe do te shikoje qarte fytyren tende, dhe me pas do te shikoje te ardhmen e cila koha kishte rezervuar per ty. Vetem koha qendiste te ardhmen tende, askush dhe asgje tjeter nuk mund ta bente. Koha, sepse ishte gjeja me e rendesishme qe asnjehere nuk do te shuhej, dhe qe gjithmone do te te priste. Do te te priste pa te kerkuar asnje arsye, asnje sqarim, asnje fjale. Do te te priste sepse koha atje mbizoteronte nga gjithcka tjeter. Dhe ti ndjeheshe e c’liruar, e gezuar dhe sikur ishe e uruar nga zoti.
Te gjithe qeniet ne ate bote aq perfekte ishin njelloj. Nuk kishte diferenca, nuk kishte kategori shtresas, nuk kishte ngjyra, nuk kishte perbuzje, nuk kishte ofendime. Te gjithe ishin te barabarte. Ishte si nje magji qe koha me inteligjencen e saj kishte krijuar. Koha bente cdo gje qe ti deshiroje. Fjala “Jo” nuk ekzistonte. Cdo enderr beheshe realitet. Jetoje ne nje menyre qe asnjehere nuk e kishe imagjinuar. Ne ate bote aq unike nuk kishte stres, merzitje dhe lote. Te gjitha keto koha i kishte zhdukur ne humnerat me te thella dhe me te erreta qe ekzistonin ne univers. Ato nuk do te vinin me kurre ne ate planet. Koha bente gjithcka per qeniet qe ekzistonin ne ate vend aq te mrekullueshem. Atje nuk mungonte asgje, te gjitha ishin ne vendet e tyre, dhe kur i kerkoje ato te vinin vete. Edhe yjet te degjonin kur kerkoje nje deshire dhe me xhentilesen e tyre binin vete nga qielli vetem per te shikuar te gjithe krijesat te gezuara dhe te lumtura. Edhe lumenjte edhe malet te degjonin dhe te jepnin keshilla. Edhe lulet te qetesonin me aromen e tyre. Edhe pemet te tregonin rruget qe ti doje te gjeje. Gjithcka qe te rrethonte ishte nje ndihme per te gjithe qeniet me fat qe jetonin ne ate planet kaq hyjnor. Nuk mund ta besoja. Cfare vendi ishte ai? Mos ndoshta ishte vete Parajsa? Ndoshta ishte me teper se kaq. Ishte nje vend perallor qe as fjalet nuk i gjen dot per ta pershkruar. Qetesia mbizoteronte ne te gjithe trupin tend dhe mendjen tende. Lumturia prekte cdo qelize tenden dhe gezimi te ndriconte syte dhe fytyren. Nuk e kuptoje se nga vinte e gjithe ajo qetesi dhe harmoni. Ishte e pamundur po mos te buzeqeshje. Buzeqeshje me cdo gje qe merrte fryme. Atje gjithcka merrte fryme. E gjithe natyra, I gjithe horizonti merrte fryme. Nata ishte magjike. Kishte yje te panumerueshem, te vegjel dhe te medhenj te cilet kercenin dhe luanin me henen madheshtore, ne menyre qe krijesat te flinin dhe te enderronin me ata derisa te dilte dielli ne mengjes. Dhe keshtu ndodhte nate pas nate. Dita dhe nata ishin magjike, dhe mezi prisje qe te vinin. Nuk ka fjale qe te vazhdoj ta pershkruaj me tej kete vend te pakrahasueshem...
Dhe mesa duket udhetimit imagjinar po i vjen fundi. Dritat po shuhen dale-ngadale dhe mendjen time po e mbulon erresira e pafund. Perseri kam frike, por imagjinata me thote, -“Mos ki me frike, udhetimi imagjinar ne kohe qe doja te te tregoja mbaroi me sukses.” Per sot kaq ishte aventura. Takohemi ne udhetimin tjeter ne kohe, qe jam e sigurt do te pelqeje akoma me shume.”
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Udhetim Imagjinar n...
Lloji: Ese pershkruese
“Udhetim Imagjinar ne Kohe”
Jam duke udhetuar me imagjinaten time ...
Magjia e kohes !!
Lloji: Ese pershkruese
Jam duke udhetuar ne nje vend te ngjashem po krejt ndryshe vendit ku jetoj.Jam duke shkuar ne nj...
Vendi imagjinar
Lloji: Ese pershkruese
Sot imagjinata me coi diku larg kesaj bote reale. Nuk mund te konceptoja ku kisha shkuar,kishte shum...
Udhetim Imagjinar n...
Lloji: Ese pershkruese
Mbasdite vone dimri. Qielli gati ne te erresuar. Zhurma e eres degjohet ne dritaren e dhomes. Jam du...
Nje dite vjeshte.
Lloji: Tekst pershkrues
Ishte mengjes dhe me ne fund arrita.Pamja ishte mbreslenese.Rrezet e Diellit nuk ishin shume te fort...
nje bote e pakohe
Lloji: Ese argumentuese
Koha eshte armiku me i madh i njeriut. Koha eshte gjeja e vetme para se ciles njeriu i dorezon arme...
Ndarja
Lloji: Poezi dashurie
Ishte kaq bukur kishte
kishte shprese per nje
jete te re thurem endrra
per jeten tone shpresua...
udhetimi ne mars
Lloji: Pershkrim
UDHETIMI PER NE MARS
Une kam vendosur te bej nje udhetim ne nje nga planetet e university,Mars...
Viti 2100.
Lloji: Hartim
Ishte viti 2100.Jeta kishte ndryshuar shume.Toka ishte populluar dhe nga krijesa te tjera te cudit...
Karma
Lloji: Ese argumentuese
Ne syte e te tjerve , ishte e sjellshme dhe e qet . E bute dhe e qendrueshme . Nje shpirt qe i kisht...
Ese
Lloji: Ese pershkruese
Prometeu eshte heroi i pare i humanist ne te gjithe historine e letersise dhe eshte nje figure e ...
zhurma dhe qetesia
Lloji: Ese e krahasim-kontrastit
Imagjino nje vend ku ka nje qetesi absolute nje vend vend te rrethuar nga natyra e gjelber,bar,peme,...
Komentet e fundit!
Emri:
era salihu
Email:
erasalihu@hotmail.com
Komenti:
bravo vetem vazhdo keshtu
Emri:
anna
Email:
an.feel@tre.net
Komenti:
uaaau goxha imagjinate. bravo imagjinoni sikur jeta e mbare botes te ishte e tille. do te ishte nje mrekulli. ne atje do te rrinim ahaha keshtu:
Emri:
Dorina.D
Email:
dorina-pogradec@hotmail.com
Komenti:
Hi #x emer, flm per komentin.
Ke te drejte eshte pak e gjate por udhetimet imagjinare keshtu duhet jene besoj. Ne kete ese jane perdorur figuara letrare edhe pse jo me shumice, por mjaftueshem.
Duhet ta lexosh pak me vemendje qe te vesh re disa nga figurat letrare te perdorura. Jo, ti je shume e mirepritur te japesh opinionin tend jo vetem per kete ese, por per te gjitha esete qe deshiron. Ska rendesi mosha, por aftesia dhe talenti ;)
Shume flm perseri. Ja dhe pergjigjen ta ktheva :)
Suksese edhe ti kudo ne jete :)
Emri:
x emer
Email:
flora-otr@hotmail.com
Komenti:
mendoj se kjo ese ja vlen per nje udhetim imagjinar megjithese tani po e lexoj dhe ende nuk e kam mbaruar dhe tani per tani sa lexova nuk pashe asnje figure letrare apo nuk i perdorni dhe jam e vogel per te gjykuar nje vajze ne gjimnaz por megjithese uroj suksese ne shkollle e kudo dhe me kthni pergjigje please
Emri:
Dorina.D
Email:
dorina-pogradec@hotmail.com
Komenti:
E postova perseri per shkak se kisha disa verejtje ne perseritjen e fjaleve. Gjithashtu ishin dhe disa gabime te vogla qe doja ti rregulloja. Prandaj e postova perseri #anonim
Emri:
anonim
Email:
anonim@gmail.com
Komenti:
pse e ke postuar esene tende serish? ja ku e ke postuar qe ne tetor:
http://sq.yourliterary .com/vepra.php?id=485#axzz2qBB UxpHW
imagjinoni sikur jeta e mbare botes te ishte e tille. do te ishte nje mrekulli. ne atje do te rrinim ahaha keshtu:
