Tek vendi ku linda,tek djepi ku u rrita,
tek cicerima e zogjeve qe degjohej cdo pranvere,tek shushurima e lumit qe kisha prane shtepise,tek pemet plt hijeshi tek natyra gazmore qeduket sikur me buzeqesh ,tek vendi im .
U munduam te na ndajne te na copetojne ,te na vrasin te mos mundja te shihja sesi me rritet mbesa,si vesh me plot bukuri jelekun e punuar nga une,u munduan te me bejne te te harroj ,te shlyej histrine shume shekullore...Te na zhdukin u munduan oj bija ime,te zhdukin emrin tone ,faktin se ne jemi shqiptar qe ju te ,os dini per kete madje as ju te mks ishit oj bije,u munduan.
Por ti mos harro ,ne jemi shqiptar ,gjakun tone askush ska per ta marr
-më tha gjyshja!
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Linda Fetaj - http://sq.yourliterary.com/vepra.php?id=4368&lloji=Ese+filozofike
Vepra te ngjashme
ese
Lloji: Ese filozofike
Realiteti njerezor tregon dhe pranon qe ka njerez qe per merita, per vlera apo per arsye te vecanta ...
Te jesh vetvetja!!
Lloji: Ese filozofike
Te jesh vetvetja do te thote te gjesh veten,ti japesh kohen e duhur vetes per te gjetur vlerat qe fs...
Kur dashuria vdes, ...
Lloji: Ese filozofike
Shpesh fëmijët e vegjël pyesin prindërit e tyre se si ata kanë lindur e prindërit mundohen t...
Racizmi sipas meje!
Lloji: Ese filozofike
Racizmi eshte ushqimi i intelektit te njerezve duke i bere ata te besojne se jane me superiore ndaj ...