Nga dritarja une shoh gjithcka qe ndodh.Shoh rete e vraneta qe duan te nxjerrin nje shi te bollshem.Dielli rrezaton jo per te ngrohur,por per te shoqeruar rete dhe qiellin.Malet jane te ndryshme nga njera-tjetra.Nje male me debore,nje mal me shkembinj te thepisur,te lagesht qe mbi to bie lehte nje gjysmerreze e vaket sa per te shkelqyer shkembinjte.Pallatet shumengjyreshe e zbukurojne qytetin.E neper dritare te ketyre ndertesave te medha varet nga nje cope rrobe.Qiellgervishteset e medha nuk cohen neper mend te ekzistojne e jo me te shihen aty.Njerezit vrapojne neper punet e tyre,nderkohe qe shiu vrapon neper kokat e tyre.Nje ere e lehte shkund gjethet e ashpra dhe ato te pafajshme kercasin neper toke.Asgje nuk ka ndryshuar!Vetem ngjyrat e ardhjes se vjeshtes dhe e perfundimit te veres se deshiruar.Qyteti duket si i ngathet i mbuluar me nje ndjenje shpirterore.Dhe me kete pamje lumturohen njerezit e shkrete.Qetesine e krijuar e prish zhurma e shiut tek tek,qe sapo ka filluar.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!