Jetojme ne nje bote ku asgje nuk eshte ashtu sic duhet . Ne nje bote ku te gjithe preferojme se pari te degjojme nje genjeshter pasi ajo na ngushellon shpirtin sesa nje te vertet e cila per momentin mund te ma merzis , ama pritja eshte ajo cka te vret deri sa te mesosh te verteten . Të gjithë kemi çaste kur mendja jonë thotë se jemi hidhëruar me jetën vetëm se nuk na u plotësua një dëshirë,por ne nuk mendojmë asnjëherë,që ka njerëz që të urritur i merr gjumi dhe thonë o Zot të lutem mos ma mer jetën nga varfëria,do të vrapojmë dhe do të gjejmë një rrugëdalje,asgjë në këtë jetë s'është e pa zgjidhshme.Kjo është e vërteta e kësaj jete me të cilën përballen një pjesë e njerëzve edhe në ditët e sotme. Preferojme te qeshim per inatin e te tjereve per te mos treguar qe e verteta na vret por ama na vret te gjitheve dhe skemi pse te bejme gjerat vetem per shaka te te tjereve te genjejme veten sikur jemi mire se e verteta na vret. Ne fund te fundit duhet te lendohemi qe te rritemi , duhet te humbasim qe te fitojme duhet te zhgenjehemi per te mesuar dhe te gjitha keto behen vetem ne qofte se ne dime te verteten. Gabimi ndonjëherë mund të jetë si një pikë drite që tregon se pas errësirës fshihet e vërteta,e vërteta që ndonjëherë mund të bëhet shkak për ndryshimin e jetës tënde. E verteta te hap syte edhe ne momentet me te erreta , eshte si nje drite ne mes te humbneres , eshte si nje dore qe te ndihmon te ngrihesh pas cdo rrezimi dhe zhgenimi qe peson prej te gjitheve. E verteta do te mbetet gjithmone ajo cka ne kerkojme nga kjo vete pavaresisht se ajo ne fillim te gjitheve na vret...
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
