Muzgu ka perqafuare edhe pjesen me te vogel te drites qe ka mbetur ne horizont.Neper rruget gjysme te erreta,era luan me gjethet dhe shkund nga pemet ,pikat e shiut te pasdites.Nje qetesi e frikshme ndihet kudo ,duket sikur te gjithe jane zhdukur me perendimin e diellit dhe qyteti ka mbetur irrethuare nga hijet e cuditshme qe nata sjell me vete.Kjo heshtje shurdhuese thyhet nga disa hapa te befte,qe trokasin si pikat e para te shiut te vjeshtes,mbi qelqet e dritareve gjysem te hapura nga era .
Eshte djali i vogel qe banon ne qoshet e erreta,prane kazaneve me plehera!Nuk eshte me i madh se dhjete vjec,me ca floke te zbardhur,ndoshta nga vuajtja,dy sy te zinje te medhenje ne te cilet pasqyrohet pafajesia e nje shpirti te vrare.Duket sikur lutet me shikim qe dikush ta nxjerre nga ai labirint pa dalje.Fytyra e tij e zbehte ndricohet nga dritat e shtyllave vigane,sikur duan te mburren me madheshtine e tyre.Era i perplaset ne gjoks dhe i fryen bluzen e grisur,deshirone ta ngre e te luaje me te si me gjethet.Por ai eshte mesuare tashme me eren dhe pllakat e ftohta te trotuarit nuk i bejne me pershtypje,edhe pse mbi to ecen zbathur.Vrapon,iken nga gjithcka dhe mendon se do te lere pas nje pjese te nates.E do te mund te ndieje mbi fytyre rrezet e diellit qe aq shume i mungojne,pa u penguar nga shikimet vrastare te kalimtareve,qe e mbulojne si re te zeza.Ai kerkon te vrapoje e te therrase me zerine shpirtit ,se deshiron te luaje me endrrat e therrmuara ,te preke nje dore te ngrohte prinderore,pa pasur mbi shpine shikime paragjykuese,sepse pesha e tyre rendon shume dhe,per cfare?!
Faleminderit te gjitheve qe po e lexoni kete esse.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Sen - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+filozofike/Varferia/3674
Vepra te ngjashme
Gjendja shpirtëror...
Lloji: Ese filozofike
Poeti, hero lirik i vargjeve. Ngjyrimet emocionale të poezive i formësojnë krijimet duke i pasuru...
I semuri per mend
Lloji: Ese filozofike
• I semuri per mend eshte komedia e fundit e molierit te cilen ai e vuri ne skene me 1673.Molieri ...
nje lamtumir
Lloji: Ese filozofike
nje lamtumir nje perqafim asgje me teper sdo jet shpirti im se me ty larg une e di jetoj shum pak nj...
ne dhe uji
Lloji: Ese filozofike
cfar do te ishim ne pa uje ??
nje pyetje sa e ditur nga gjithkush aq edhe retorike .ndalo nje momen...
Arti dhe enderrat j...
Lloji: Ese filozofike
Qe te krijosh si fillim duhet te enderrosh. Pas cdo arti fshihet nje enderr te cilen e bejme realite...
dashuria
Lloji: Ese filozofike
"Ti Dashuri je Liri, ti Dashuri je Roberi"
Pa dyshim qe per njeriun, ndjenja me e bukur qe mund t...
Mjerimi
Lloji: Ese filozofike
Mjerimi fjala qe cdo kush i frigohet dhe ajo qe shum njerez e jetojne,mjerimi vendi i erret qe fle d...
vete suksesi drejt ...
Lloji: Ese filozofike
Suksesi...nje pike hapesire .ndoshta edhe pika me e larget tecilen ne njerezit jemi te destinuar ta ...
Njeriu edhe kur e k...
Lloji: Ese filozofike
Cdo faze e jetes, cdo vit, dekade apo shekull kane folur per lavdine njerezore , per menyrat si ajo ...
Vdekja eshte e hesh...
Lloji: Ese filozofike
Hesht!Pse kaq qetesi?Ku jam une? Gjithcka eshte zhdukur,jam e vetme.Ujerat nuk rrjedhin me,zogjte nu...
Mërzia dhe arti
Lloji: Ese filozofike
Për shumë njerëz,mërzia është e kundërta e zbavitjes,ndërsa zbavitja është shpengim,harres...
Jeta eshte e bukur,...
Lloji: Ese filozofike
I gjalli ka lindur per te perjetesuar ndjenja,histori ,morale per te jetuar te bukuren te hidhuren t...
