Muzgu ka perqafuare edhe pjesen me te vogel te drites qe ka mbetur ne horizont.Neper rruget gjysme te erreta,era luan me gjethet dhe shkund nga pemet ,pikat e shiut te pasdites.Nje qetesi e frikshme ndihet kudo ,duket sikur te gjithe jane zhdukur me perendimin e diellit dhe qyteti ka mbetur irrethuare nga hijet e cuditshme qe nata sjell me vete.Kjo heshtje shurdhuese thyhet nga disa hapa te befte,qe trokasin si pikat e para te shiut te vjeshtes,mbi qelqet e dritareve gjysem te hapura nga era .
Eshte djali i vogel qe banon ne qoshet e erreta,prane kazaneve me plehera!Nuk eshte me i madh se dhjete vjec,me ca floke te zbardhur,ndoshta nga vuajtja,dy sy te zinje te medhenje ne te cilet pasqyrohet pafajesia e nje shpirti te vrare.Duket sikur lutet me shikim qe dikush ta nxjerre nga ai labirint pa dalje.Fytyra e tij e zbehte ndricohet nga dritat e shtyllave vigane,sikur duan te mburren me madheshtine e tyre.Era i perplaset ne gjoks dhe i fryen bluzen e grisur,deshirone ta ngre e te luaje me te si me gjethet.Por ai eshte mesuare tashme me eren dhe pllakat e ftohta te trotuarit nuk i bejne me pershtypje,edhe pse mbi to ecen zbathur.Vrapon,iken nga gjithcka dhe mendon se do te lere pas nje pjese te nates.E do te mund te ndieje mbi fytyre rrezet e diellit qe aq shume i mungojne,pa u penguar nga shikimet vrastare te kalimtareve,qe e mbulojne si re te zeza.Ai kerkon te vrapoje e te therrase me zerine shpirtit ,se deshiron te luaje me endrrat e therrmuara ,te preke nje dore te ngrohte prinderore,pa pasur mbi shpine shikime paragjykuese,sepse pesha e tyre rendon shume dhe,per cfare?!
Faleminderit te gjitheve qe po e lexoni kete esse.
Ndalohet rreptesisht ri-botimi i paautorizuar i veprave te postuara ne kete
website neper website te tjera!
Perjashtim ben rasti kur shkruani emrin e vertete te autorit te vepres se
bashku me linkun zyrtar te vepres!
Shembull:
Sen - http://sq.yourliterary.com/vepra/Ese+filozofike/Varferia/3674
Vepra te ngjashme
Ne lindim të lirë...
Lloji: Ese filozofike
Ne vijmë në këtë botë si qenie krejt të lira dhe të pafajshme.Kemi ardhur në jetë pa asnjë...
Mesuesja ime
Lloji: Ese filozofike
Mesuesja ime.Ishe ti personi qe gjithnje me mbeshtete.Ishe ti personi qe sa here rrezohesha me thoje...
E vërteta e kësaj...
Lloji: Ese filozofike
Të gjithë të vërtetat kuptohen,por e vërteta e jetës është një enigmë e vërtetë.Është ...
ese
Lloji: Ese filozofike
Realiteti njerezor tregon dhe pranon qe ka njerez qe per merita, per vlera apo per arsye te vecanta ...
Shprese
Lloji: Ese filozofike
Shprese
A kaq te ligj jemi? A kaq shume te keqija kemi bere ne ket...
Lloji: Ese filozofike
Kur ndodhesha përgjat brigjeve të dëshirave lundruese të kohës, unë jetoja brenda iluzioneve t...
Perpara pasqyres se...
Lloji: Ese filozofike
Na ndodh shpesh te humbasim ne boten e kujtimeve , te sjellim ne mend kohen e femijerise . Para sy...
Ne kete bote jemi p...
Lloji: Ese filozofike
Në këtë botë jemi për të...?
Kjo është një pyetje të cilën çdo njeri ja bën vetës.Dis...
Ne jemi ketu ne Tok...
Lloji: Ese filozofike
Sa herë kam qenë e mërzitur dhe i kam bërë vetjes një pyetje: “Pse jetoj unë?”, sa herë ...
nje lamtumir
Lloji: Ese filozofike
nje lamtumir nje perqafim asgje me teper sdo jet shpirti im se me ty larg une e di jetoj shum pak nj...
Bota ime
Lloji: Ese filozofike
Bota ku jetoja une? Ishte thjesht perfekte. Une jetoja ne kutizen time te kristalte.Ne ate Kutize qe...
Biblioteka e shkoll...
Lloji: Ese filozofike
Biblioteka eshte parajsa e mendjes,bukuria e saj,eshte kyci qe hap dyert e dijes dhe eshte ushqimi p...
